25 Aralık 2013 Çarşamba

Yukio Mişima


İtiraf etmek gerekirse yazdıklarından çok hayatı ilgimi çekti. Aman allahım ne adammış dedim, eşcinsel sado mazo ve seppuku yapan biri. Daha neler neler. Bir maskenin itirafları okuduğum ilk romanı ama son kitabı olmayacak.

Tanıyanların anlattığına göre Yukio Mişima çok sevimli, şakacı bir adamdır, çok hareketlidir, vahşi ve tiz bir gülüşü vardır ve sık sık da güler.

Kadınlarla -gelininin tüm karşı çıkmalarına rağmen torununu doğar doğmaz kaçıran ninesi hariç- pek ilişkisi yoktur;

Yanlış bir alarm nedeniyle evlenir, annesinin kanserden öleceğini zanneder ve ona son bir armağan vermek ister: Kadın, oğlu evlenirse ve soyağacının devam edeceğini bilirse daha huzurlu ölecektir. Kanser hayalidir ve ananın ömrü, oğulunkinden uzun olur; ama Mişima bu gerçeği öğrendiğinde, aradaki çöpçatana tembih edilen 6 koşula da uygun, iyi aile kızı Yoko Sugiyama'yla evlendirilmiştir çoktan.

Bakalım bu önkoşullar nelermiş: 
Gelin, ne bilmişin biri ne de ünlü avcısı olmalıdır;
 yazar Yukio Mişima'yla değil de ayrıcalıklı vatandaş Kimitake Hiraoka [Mişima'nın gerçek adı] ile evlenmeye hevesli olmalıdır; 
topuklu ayakkabı giydiğinde bile kocasından daha uzun boylu olmamalıdır; 
güzel ve yuvarlak yüzlü olmalıdır; 
eşinin anne babasına bakmaya razı, evi çekip çevirecek kadar becerikli olmalıdır; 
son olarak da, Mişima'yı çalışırken hiçbir biçimde rahatsız etmemelidir. 

Ölümü

Yukio Mişima yaşamının son döneminde paramiliter Tatenokai'yi kurar; "Kalkan Topluluğu"a da "Kılıç Topluluğu" anlamına gelen İngilizce Shield Society ya da Sword Society'nin başharflerinden oluşan SS kısaltmasını yeğler
İlk ve tek gerçek eylemleri, 25 Kasım 1970'te gerçekleşir. Mişima ve dört müridi, hardal rengi üniformaları içinde Tokyo'daki İçigaya Askeri Üssü'ne gelirler. Amaçları, General Maşita'ya saygılarını sunarak Mişima'nın sahibi olduğu, kuşkusuz görülmeye değer, antika bir Samurai kılıcını göstermektir. Beş sahte asker generalin çalışma odasına davet edilir edilmez kılıçlarını ve hançerlerini çeker, adamın ellerini bağlarlar. Talepleri Mişima'nın yapacağı bir konuşmayı dinlemek üzere tüm taburların balkonun altında toplanmasıdır.
Birkaç silahsız subay (Japon ordusunda sivillere karşı silah kullanmak yasaktır) onlara engel olmaya çalışırken yaralanır. Mişima, bir çavuşun neredeyse elini keser. Yaşanan karmaşanın ardından Mişima'nın taburlara hitaben yaptığı konuşma pek iyi karşılanmaz. Askerler sık sık "Gel de kıçımı öp!" ya da "Bakayaro!" (Git de ananı becer!) benzeri kabalıklarla yazarın sözünü keserler.

İşler planlandığı gibi gitmemiştir. Mişima yeniden generalin çalışma odasına girerek harakiri için hazırlanır. Sağ kolu ve muhtemelen de sevgilisi olan Masakatsu Morita'dan, bağırsaklarını deşer deşmez, fazla acı çekmesine izin vermeden değerli kılıçla kafasını uçurmasını ister. Ancak Morita (daha sonra o da harakiri yapacaktır) üç kez kılıcı Mişima'nın kafasına isabet ettirmeyi beceremez; yazarı omuzlarından, sırtından ve ensesinden ciddi biçimde yaralar. Öbür üç müridin en beceriklisi ve sakini olan Furu Koga, kılıcı Morita'nın elinden alarak kelle uçurma işini tamamlar. Ardından, ilk girişiminde bağırsaklarını deşmeyi de beceremeyerek karnında hançerle derin olmayan bir yara açan Morita'nın kellesini de uçurur. Kelleler halının üzerinde kalır. Mişima 45 yaşındadır ve daha o sabah, her zamanki teatral yaklaşımıyla yayıncısına son romanını teslim etmiştir.   
   




Yukio Mishima (Japonca: 三島 由紀夫, aslı adı: Kimitake Hiraoka 平岡 公威; d. 1925 Yotsuya / Tōkyō - ö. 1970 Ichigaya / Tōkyō), Japon romancı ve oyun yazarı.
Milliyetçi örgütü "Tate no Kai 盾の会 (Kalkan Cemiyeti)" başkanı.

Hayatı

Mişima'nın çocukluğunun ilk dönemi onu yakın çevresinden uzak büyüten büyükannesi Natsu'nun gölgesi altında geçmiştir. Büyükannesi Mişima'nın diğer erkek çocuklarıyla oynamasına müsaade etmiyor, sadece kız kuzenleri ve bebekleriyle oynamasını istiyordu.
Natsu, Tokugava dönemi samuraylarıyla ilişkili bir aileden gelmekteydi ve Mişima'nın büyükbabası ile evlendikten sonra bile ailenin aristokratik geleneklerini sürdürmeye devam etmişti. Büyükbabası bir bürokrattı ve işleri sömürge döneminde açılmıştı.
Mişima ailesinin yanına ancak 12 yaşında dönebilmiş ve annesiyle yakın ilişkisi biyografisini yazan kimi yazarlar tarafından ensestliğe yakın bir ilişki olarak tasvir edilmişti. Babası askeri disiplinden keyif alan sert bir adamdı.
Mişima Japonya'nın modernleşmesi ve geleneksel değerlerini yitirmesine karşı sert bir muhalefet tavrı gösterdi ve samuray değerlerini savundu.
25 Kasım 1970'de Mişima ve beraberindeki Tatenokai üyelerinden dördü Japonya Silahlı Kuvvetlerinin Tōkyō'daki Ichigaya Kampını ziyaret etmişler, komutanı sandalyesine bağlamışlar ve İmparatorluğun haklarının yeniden tesis edilmesi için hazırladıkları manifestoyu ve taleplerini okuduktan sonra Mişima seppuku (geleneksel Japon intihar biçimi) yaparak intihar etmiş, Tatenokai üyelerinden Hiroyasu Koga ise intiharın tamamlanması için Mişima'nın başını kılıçla kesmiştir.
Mişima intiharını bir yıl öncesinden hazırlamış Tatenokai üyeleri dışında hiç kimse yazarın intihar hazırlığından haberdar olmamıştı. Mişima'nın kendisi intiharı sırasında hazır bulunacak Tatenokai üyelerinin mahkemedeki kendilerini savunmak zorunda kalacaklarını önceden bilerek onlar için geride nakit bırakmıştı.

Yazarlığı

Mişima ilk romanı Tōzoku'ya (Hırsızlar) 1946 yılında başlamış ve 1948'de yayınlamıştı. Bu eserini Kamen no Kokuhaku (Bir Maskenin İtirafları) adlı otobiyografik çalışması izlemişti. Roman büyük bir başarı kazanmış ve 24 yaşındaki Mişima'ya büyük bir ün kazandırmıştı.
Mişima velud bir yazardı. Romanları haricinde, popüler dizi romanlar, kısa hikâyeler, edebi denemeler, Kabuki tiyatro oyunları, geleneksel Noh drama tiyatrosunun modern versiyonlarıyla ilgili oyunlar kaleme almıştı.
Eserleri dünya çapında üne kavuşmuş ve İngilizce'ye çevirilmiştir. Üç kez Nobel Edebiyat ödülüne aday gösterilmiş ancak 1968 yılında yakın arkadaşı Yasunari Kavabata ödülü kazanmıştı.

Türkçede Mişima

  • Bereket Denizi (豊饒の海 Hōjō no Umi) serisi
    • Bahar Karları (Japonca: 春の雪 Haru no Yuki)
    • Kaçak Atlar (Japonca: 奔馬 Honba)
    • Şafak Tapınağı (Japonca: 暁の寺 Akatsuki no Tera)
    • Meleğin Çürüyüşü
  • Dalgaların Sesi (Japonca: 潮騒 Shiosai)
  • Bir Maskenin İtirafları (Japonca: 仮面の告白 Kamen no Kokuhaku)
  • Yaz Ortasında Ölüm
  • Denizi Yitiren Denizci
  •  
   Hakkındaki yazılar

http://www.dipnotkitap.net/ROMAN/Bir_Maskenin_Itiraflari.htm

http://piktobet.blogspot.com/2013/08/yukio-misima.html

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder